Την ώρα που αυτοκινητοβιομηχανίες προσπαθούν να βελτιώσουν τα μοντέλα τους ώστε να γίνουν πιο αξιόπιστα και οι οπαδοί τους τσακώνονται για το πιο είναι πιο ζημιάρικο αυτοκίνητο, ορισμένες βλάβες οφείλονται σε λάθος οδήγηση. Για την ακρίβεια στον τρόπο οδήγησής μας.
Το κλασσικότερο παράδειγμα αποτελεί ο δίσκος του συμπλέκτη (δίσκο-πλατό). Το συγκεκριμένο μέρος του αυτοκινήτου έχει συγκεκριμένη διάρκεια ζωής από τον κατασκευαστή ( μπορεί να αντέξει πάνω και από τις 100.000 χλμ.).
Όταν σε πολλές περιπτώσεις η αλλαγή γίνεται στις 60 και 70 χιλιάδες λόγω φθοράς, δεν φταίει το αυτοκίνητο. Φταίει που σε κάθε φανάρι –και έχουμε πολλά στα αστικά κέντρα- το πόδι μας δεν ξεκολλάει από τον συμπλέκτη, φταίει που στα παρκαρίσματα μαρσάρουμε, επειδή φοβόμαστε να ξεπατήσουμε το συμπλέκτη…
Γιατί, τις αναρτήσεις μας δεν τις καταστρέφουμε όταν κεντράρουμε τη κάθε λακκούβα –από αυτές και αν έχουμε άπειρες- και πέφτουμε μέσα; Αντίστοιχα το ίδιο ισχύει φυσικά και με τα σαμαράκια.
Πέρα από αυτά τα δύο παραδείγματα, ζημιές προκαλούμε και με τον τρόπο που αλλάζουμε τις ταχύτητες. Οι νευρικές και απότομες αλλαγές ή η συνεχόμενη οδήγηση στον… κόφτη φθείρουν το κιβώτιο και πολλά ακόμα μέρη.
Στη λίστα με τα οδηγικά λάθη θα προσθέσουμε και την άσκοπη χρήση που κάνουμε στα φρένα με αποτέλεσμα τα τακάκια και οι δισκόπλακες να φθείρονται γρηγορότερα από το αναμενόμενο.
Εσείς τι άλλες συνήθειες που προκαλούν φθορά στο αυτοκίνητό σας έχετε; Εν τέλει θεωρείτε τον εαυτό σας «ζημιάρη» οδηγό ή όχι;
